ای که یک گوشه چشمت غم عالم ببرد/حیف باشد که تو باشی و مرا غم ببرد
پنجشنبه, ۸ اسفند ۱۳۹۲، ۱۱:۱۹ ب.ظ
باسمک یا کاشِف الکٌرٌبات
تو را به اسماء اعظمت میخوانم ...
و تو مهربان تر از آنی که دلم را لبریز آرامش نکنی.
+تقویم خانه مان،چه زود به صفحه ی آخرش رسید ... واپسین روزهای سال را نیکو و لبریز آرامش برایتان آرزو دارم .
++لا إلهَ إلاّ اَنت سُبحانَکَ اِنّی کُنتُ مِنَ الظّالِمین. (آیه شریفه 87-سوره مبارکه انبیاء)
+++به اندازه ی برهم زدن پلک هایتان برهم،مرا هم دعا.
عنوان از عماد خراسانی.
تو که یک گوشه ی چشمت غم عالم را برد
نم اشکت گنه حضرت آدم را برد
از بهشت تو چه گوییم که از روز ازل
روضه ات را که خدا خواند؛ جهنم را برد
شیشه عطر شما در دل آدم که شکست
عطر انفاس بهشتت دل آدم را برد
هر که از کرببلا رفت محرم را باخت
هر که در کرببلا ماند محرم را برد
زمزم کعبه پس از کرببلا شیرین شد
اشک شش ماهه تو شوری زمزم را برد
تو که رفتی بخدا چادر خیمه افتاد
و سپس باد جفا معجر مریم را برد
کینه های عرب از بدر و حنین و احدت
ساربانی شد و انگشتر خاتم را برد
شاعر:رحمان نوازنی